Pitcairn, Henderson, Ducie, and Oeno Islands
Pitkern Ailen
Wyspy Pitcairn, Henderson, Ducie i Oeno
|
|
Hymn: Come ye Blessed
(Pójdźcie, błogosławieni)
|

|
Język urzędowy
|
angielski, pitkern
|
Stolica
|
Adamstown
|
Ustrój polityczny
|
terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii
|
Głowa państwa
|
królowa Elżbieta II
|
Zależne od
|
Wielka Brytania
|
Gubernator
|
Gubernator Victoria Treadell
|
Szef rządu
|
Burmistrz Shawn Christian
|
Powierzchnia
• całkowita
• wody śródlądowe
|
236. na świecie
62,45 km²
19,2 km² (30,47%)
|
Liczba ludności (2012)
• całkowita
• gęstość zaludnienia
|
238. na świecie
48[1]
1,1 osób/km²
|
Jednostka monetarna
|
dolar nowozelandzki(NZD)
|
Rok utworzenia
|
wydzielenie zBrytyjskiego Terytorium Zachodniego Pacyfiku
1952
|
Religia dominująca
|
adwentyści 100%
|
Strefa czasowa
|
UTC –8,5
|
Kod ISO 3166
|
PN/PCN/612
|
Domena internetowa
|
.pn
|
Kod telefoniczny
|
+64
|

|
|
Klimat
Na Pitcairn panuje klimat podzwortnikowy. Temperatury wachają się od około 18 stopni Celsjusza w sierpniu do około 22 stopni w lutym.
Pitcairn (Wyspy Pitcairn, Henderson, Ducie i Oeno; ang. Pitcairn Islands; Pitcairn, Henderson, Ducie, and Oeno Islands; pitkern Pitkern Ailen) – grupa 4 wysp leżących na Oceanie Spokojnym w Polinezji między Australią a Ameryką Południową (położenie geograficzne: 25°04′S, 130°05′W). DoPitcairn Islands Group należą wyspy Pitcairn (4,53 km²), Henderson, Ducie, Oeno (te trzy ostatnie są niezamieszkane) o łącznej powierzchni 47 km².
Liczba ludności w 1994 roku wynosiła 70 osób, a 13 lat później już tylko 49 osób (2007). Jedyna miejscowość na wyspie to Adamstown.
Fauna i flora
Pod względem fauny, ciekawe i rzadkie wprowadzenie jest
Galapagos olbrzymi żółw . Jedyny żyjący żółw, Pani T (znany również jako Turpen), był jednym z pięciu, które przybyło na Pitcairn w latach 1937 i 1951, przywiezionych na wyspę przez
Irvinga Johnson , kapitana 96 stóp (29 m) Brigantine Yankee. Turpen zazwyczaj przebywa w Tedside Western Harbour.
Nakaz ochrony sprawia, że przestępstwo nie powinno nikogo zabić, zranić, chwytania, okaleczyć lub spowodować uszkodzenie ciała lub cierpienie żółwia.
Ptaki Pitcairn dzielą się na kilka grup. Należą do nich ptaki morskie, ptaki brodzenia i niewielkiej liczby gatunków zamieszkujących ląd ptaków. Z dwudziestu gatunków hodowlanych, Henderson Island ma szesnaście lat, w tym wyjątkowym flightless
Henderson crake ; Oeno gospodarze dwanaście, trzynaście lat i Pitcairn Ducie sześć gatunków. Ptaków lęgowych na Pitcairn obejmują
Fairy Tern ,
wspólne Noddy i
rozkładem Red Tropicbird .
Pitcairn Reed zwyczajny , znany Pitcairners jako "Wróbel", ma charakter endemiczny do Pitcairn, dawniej powszechne, że dodaje się do
gatunków zagrożonych listy w 2008 roku
Ostoje ptaków
Główna wyspa została nazwana na cześć angielskiego żeglarza[2] Roberta Pitcairna[3], który w 3 lipca 1767 spostrzegł po raz pierwszy[4] nieznaną wówczas wyspę. W roku 1790 do niezamieszkanej jeszcze wyspy dotarła część zbuntowanej załogi angielskiego okrętu Bounty wraz z przywiezionymi z Tahiti kobietami i mężczyznami. Wkrótce po wylądowaniu marynarze spalili swój statek. Jego wrak został odkryty w 1957 w zatoceBounty Bay. W 1793 doszło do wojny między Tahitańczykami a członkami załogi „Bounty”, w wyniku której zginęła większość mężczyzn na wyspie. W 1808, gdy przy życiu pozostał tylko jeden buntownik i 9 kobiet (oraz dzieci), na wyspę przybył amerykański statek wielorybniczy Topaz.


Pitcairn na zdjęciu satelitarnym
Od 1838 roku Pitcairn jest pod jurysdykcją brytyjską. W 1856 mieszkańców przesiedlono na wyspę Norfolk. Wkrótce jednak wielu z nich, rozczarowanych panującymi na świecie warunkami życia, powróciło do Pitcairn.
Szczyt populacji na Pitcairn przypadał na rok 1937, kiedy to wyspę zamieszkiwało 235 osób. Od tego czasu liczba mieszkańców systematycznie spada, głównie z powodu migracji do Nowej Zelandii. Obecnie Pitcairn zamieszkuje 48 osób.
W 2004 roku siedmiu mężczyzn z Pitcairn, wliczając w to Steve’a Christiana, burmistrza wyspy, zostało oskarżonych o przestępstwa seksualne dotyczące wykorzystywanianieletnich.
Głową państwa jest królowa brytyjska Elżbieta II reprezentowana na wyspach przez Gubernatora. Gubernatorem Wysp Pitcairn jest brytyjski Wysoki Komisarz (ambasador brytyjski) w Nowej Zelandii, obecnie jest nim Victoria Treadell. Ponieważ Wysoki Komisarz nie rezyduje na wyspie, sprawami bieżącymi tradycyjnie zajmował się magistrate, przewodniczący Rady Wyspy. Po rewizji konstytucji te obowiązki zostały przeniesione w 1999 roku na burmistrza Pitcairn. Wybory na to stanowiska odbywają się co trzy lata. Od 30 października 2004 burmistrzem był Steve Christian; po aferze dotyczącej wykorzystywania seksualnego nieletnich został on odwołany z funkcji (odmówił dobrowolnego złożenia urzędu). Rada Wyspy wybrała na to miejsce jego siostrę, Brendę Christian. Pełniła obowiązki burmistrza od listopada do grudnia 2004, kiedy to odbyły się wybory. Dnia 15 grudnia 2004 roku na nowego burmistrza wybrano Jaya Warrena. 9 grudnia 2007 został zastąpiony na stanowisku przez Mike’a Warrena. W listopadzie 2013, burmistrzem został Shawn Christian.


Kościół w Adamstown
Miejscowa ludność zajmuje się uprawą ziemniaków, pomarańczy, ananasów, bananów, kokosów oraz rybołówstwem. Sławny jest też miód pszczeliz Pitcairn. Duży dochód przynosi sprzedaż poszukiwanych na świecie znaczków pocztowych. Jedyny partner handlowy to Nowa Zelandia.
Obecnie prowadzone są działania mające na celu wybudowanie na wyspie małego hotelu i lotniska. Ma to zwiększyć populację wyspy.
W 2000 roku przyznano wyspie domenę .pn.
Bogactwa naturalne[
Na Pitcairn rosną drzewa miro (z rodziny malwowatych) wykorzystywane w rękodzielnictwie. Mieszkańcy poławiają ryby. W strefie przybrzeżnej występują mangan, żelazo, miedź, złoto, srebro i cynk.
· Telefony – na wyspie są tylko telefony satelitarne; mieszkańcy wyspy komunikują się między sobą przez radia UKF,
· Radio – nie ma rozgłośni radiowej; do komunikacji ludność używa radiotelefonów; zagraniczne stacje radiowe są odbierane na falach krótkich,
· Telewizja – na wyspie nie działa żadna stacja telewizyjna; w większości domów są odtwarzacze video/DVD; do odbioru telewizji FTA używa się anten satelitarnych,
· Internet – 512 kbps satelitarne łącze internetowe sfinansowane przez rząd[5].
Wyspy Pitcairn składają się z czterech wysp: Pitcairn (główna wyspa), Henderson, Ducie i Oeno. Wyspa Pitcairn jest pochodzenia wulkanicznego,Henderson jest wyspą koralową, a Ducie i Oeno są atolami. Wyspa Pitcairn otoczona jest rafą koralową, zbudowana jest głównie z bazaltów. Przeważająca cześć jej powierzchni pokryta jest niewysokimi wzniesieniami o stromych zboczach z najwyższym wzniesieniem Pawala Valley Ridge – 347 m n.p.m. Pozostałe wyspy są na ogół płaskie. Dominują strome i skaliste wybrzeża typu klifowego. Klimat podzwrotnikowy, wilgotny, zmodyfikowany przez wiatry południowo-wschodnie (pasaty), średnia temperatura od 18 °C w sierpniu do 24 °C w lutym, roczna suma opadów wynosi do 2000 mm, z większym nasileniem w okresie od listopada do marca. Naturalną roślinność stanowi las tropikalny, a na wybrzeżach namorzyny, obecnie jednak są one znacznie wytrzebione i zachowały się w niewielu miejscach.
Jedyną zamieszkaną wyspą jest wyspa Pitcairn o powierzchni 4,6 km² i gęstości zaludnienia 10 osób na km². Można się na nią dostać łodzią przez Bounty Bay. Pozostałe wyspy znajdują się w odległości ponad 100 km.
Wyspa
|
Typ
|
Powierzchnia lądu
(km²)*
|
Powierzchnia łącznie
(km²)
|
Liczba ludności
(Lipiec 2008)
|
Współrzędne
|
Ducie
|
atol
|
0,7
|
3,9*
|
–
|
24°40′09″S 124°47′11″W
|
Henderson
|
wyspa koralowa
|
37,3
|
37,3
|
–
|
24°22′01″S 128°18′57″W
|
Oeno
|
atol
|
0,65
|
16,65*
|
–
|
23°55′26″S 130°44′03″W
|
Pitcairn
|
wyspa wulkaniczna
|
4,6
|
4,6
|
50
|
25°04′00″S 130°06′00″W
|
Wyspy Pitcairn
|
grupa wysp
|
43,25
|
62,45
|
50
|
od 23°55′26″ do 25°04′00″S,
od 124°47′11″ do 130°44′03″W
|
* włącznie z rafą i laguną
Obszar łączny wynosi 62,45 km² (w tym lądowy: 43,25 km², laguny: 19,2 km²).